Meerderheid Nederlanders onbekend met digitale nalatenschap


(Bron
KNB) Nederlanders zijn weinig bezig met hun digitale nalatenschap en hebben dit
vaak niet geregeld voor hun overlijden. De term ‘digitale nalatenschap’ is
slechts bij 3 op de 10 Nederlanders bekend. Dat blijkt uit een onderzoek van
onderzoeksbureau Kantar in opdracht van de minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties (BZK) met het oog op de modernisering van de Wet op de
Lijkbezorging.

Kantar
beveelt de minister in het onderzoek aan om Nederlanders te stimuleren over hun
nalatenschap na te laten denken door dit meer bespreekbaar te maken.
Bijvoorbeeld wanneer een testament wordt opgesteld bij de notaris of in gesprek
met een uitvaartondernemer.

Privacy

Uit
het onderzoek blijkt verder dat de privacy van een overledene minder belangrijk
wordt geacht nadat deze is overleden. Meer dan de helft van de ondervraagden
vindt dat het mogelijk moet zijn om zonder toestemming toegang te krijgen tot
bestanden op de telefoon of computer. Aanbieders van online diensten kunnen
daarom overwegen eenvoudiger toegang te verlenen tot gegevens van de overledene
aan nabestaanden.

Informeren

De
helft van de Nederlanders wordt het liefst via Rijksoverheid.nl geïnformeerd
over het regelen van de digitale nalatenschap vóór het overlijden. Na het
overlijden ziet 33 procent daar ook een rol voor notarissen in weggelegd.
Momenteel heeft 61 procent nog nooit over de eigen digitale nalatenschap
nagedacht.

Oplossingen

Een
onderzoek van de Universiteit van Amsterdam biedt het ministerie 3 mogelijke
oplossingen voor de rechtsonzekerheid die nu bestaat als het gaat om de
digitale nalatenschap. Zo kunnen er binnen het overeenkomstenrecht
verschillende zaken worden geregeld die rechtsonzekerheid voor erfgenamen
beperken. Een andere oplossing ligt in de lijn van het gegevensbeschermingsrecht.
Bepaalde rechten en plichten uit de Algemene Verordening Gegevensbescherming
(AVG) kunnen na het overlijden blijven gelden. Dat zou kunnen betekenen dat
persoonsgegevens na overlijden bewaard moeten blijven. De derde optie is een
zelfstandige wettelijke regeling, zoals die ook bestaat in bijvoorbeeld de
Verenigde Staten. Daarbij kunnen mensen iemand aanwijzen die na hun dood
toegang moet kunnen krijgen tot hun data bij digitale dienstverleners.